Ηλεκτρικές ιδιότητες φωτοβολταϊκών καλωδίων

1. Αντίσταση DC

Η αντίσταση DC του αγώγιμου πυρήνα του τελειωμένουφωτοβολταϊκό καλώδιοστους 20℃ δεν είναι μεγαλύτερο από 5,09Ω/χλμ.

2. Δοκιμή τάσης βύθισης στο νερό

Το έτοιμο καλώδιο (20m) βυθίζεται σε νερό (20±5)℃ για 1 ώρα και στη συνέχεια υποβάλλεται σε δοκιμή τάσης 5 λεπτών (AC 6,5kV ή DC 15kV) χωρίς βλάβη.

3. Μακροχρόνια αντίσταση τάσης DC

Το δείγμα έχει μήκος 5 m και τοποθετείται σε απεσταγμένο νερό που περιέχει 3% χλωριούχο νάτριο (NaCl) στους (85±2)℃ για (240±2) ώρες, με τα δύο άκρα να εκτίθενται στην επιφάνεια του νερού για 30 cm. Μια τάση συνεχούς ρεύματος 0,9 kV εφαρμόζεται μεταξύ του πυρήνα και του νερού (ο αγώγιμος πυρήνας συνδέεται με τον θετικό πόλο και το νερό συνδέεται στον αρνητικό πόλο). Μετά την αφαίρεση του δείγματος, πραγματοποιείται δοκιμή τάσης εμβάπτισης στο νερό, η τάση δοκιμής είναι AC 1kV και δεν απαιτείται διάσπαση.

4. Αντοχή μόνωσης

Η αντίσταση μόνωσης του τελειωμένου φωτοβολταϊκού καλωδίου στους 20°C δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 1014Ω·cm,

Η αντίσταση μόνωσης του τελειωμένου καλωδίου στους 90°C δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 1011Ω·cm.

5. Αντίσταση επιφάνειας θήκης

Η επιφανειακή αντίσταση της τελικής θήκης καλωδίου δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 109Ω.